ALFONSO X EL SABIO
O genete
pois remete
seu alfaraz corredor:
estremece
e esmorece
o coteife por pavor.
Vi coteifes orpelados
estar mui mal espantados,
e genetes trosquiados
corrian-nos arredor;
tiinhan-nos mal aficados,
(ca) perdian-na color.
Vi coteifes de gran brio
eno meiodo estio
estar tremendo sen frio
ant"os mouros d·Amazor;
e ia-se deles rio
que Aguadalquivir maijor.
Vi de coteifes azes
con infançoes malvazes
mui peores ca rapazes;
e ouveron tal pavor,
que os seus panos darrazes
tomaron doutro color.
Vi coteifes con arminhos,
conhecedores de vinhos,
que rapazes dos martinhos,
que nos tragian senhor,
sairon aos mesquinhos,
fezeron todo peor.
Vi coteifes e cochoes
con mui (mais)longos granhoes
que as barvas dos cabroes:
ao son do atambor
os deitavan dos arçoe
ant"os pees de seu senhor
ALFONSO REY DU CASTILLA Y LEON
PABLO
No hay comentarios:
Publicar un comentario